प्राकृतिक उपचारका एकलव्य वालिङ्

नगेन्द्र राई
बाहुनडा“गी÷ एक वर्षको छ“दा वाबुको मृत्यु भयो । पहाडको परिवार दुःखले हुर्किए उनी । १२ वर्षको हु“दा जन्मथलो ताप्लेजुङ मेहेले छाडेर कमाईखान गाउ“का युवाहरुसंगै सिक्किम लागे ।

त्यहा“ उनले कसैको घरमा काम गर्ने अवसर पाए । जेनतेन घरको काम गर्दा एक विरामी उपचार गरि माग्दै म काहा“ आए । विरामीको उपचार गर्न त के मलाई कुन प्रकारको विराम हो भन्ने समेत थाहा थिएन । उनले भने– ‘तरपनि जंगली वनस्पतीको प्रयोगवाट उपचार हुन्छ भन्ने सुनेको कारण मैले जंगलमा गई अन्दाजमा वनस्पतीको जरा ल्याएर विरामीलाई ख्वाए“ । उनी गुरु विनाको चेला एकलब्य सरह हुन् । कसैलाई गुरु नथापि उपचारशैली सिकेको उनले सुनाए ।
उनी २०२२ साल देखि झापाको बाहुनडा“गीमा आई स्थायी वसोवास गर्नथाले । बावु नरवहादुर र आमा रुपा वालिङ राईको कोखवाट ६४ वर्ष अघि जन्मिएका मोतिलाल वालिङ राई अहिले सम्म अनवरत जडीबुटीबाट हुने उपचारमा कार्यरत छन् । पुर्वपश्चिम लोकमार्गमा पर्ने मेची नगरपालिकाको ईटाभट्टाबाट आठ किलोमिटर कच्चि सडक पार गरेर बाहुनडागी वालिङटार पुगिन्छ । घरैमा आएका दैनिक दुई दर्जन धेरै विरामीलाई उनी उपचार गराउने गरेका छन् ।  उपचारकालागि भुटान, भारतको सिक्किम, दार्जिलिङ, आसाम, सिलगडी देखि नेपालको पोखरा, काठमाण्डौं, उदयपुर, संखुवासभा लगायतका स्थानबाट बिरामीहरु आउने गरेको उनले बताउ ।
उनी जंगलबाट आफैं जडीबुटी संकलन र औषधी बनाउने गर्छन् । २ सय सम्म प्रजातीका जडिबुटीको मिसाएर औषधी बनाउनेउ गरेको उनले बताए । शुल्क नतोक्ने र जति दिएको भरमा उपचार गर्छन उनी ।
५८ वर्षिया बा“झगरा धरानकी शिला लिम्बुको पा“च महिना अघि वाया“ तर्फको हात र खुट्टा नचल्ने बिराम सुरु भएपछि उनी वालिङ्कोमा उपचाररत छिन् । वालिङ्ले दिएको औषधी खाए पछि स्वास्थ्यमा सुधार आएको लिम्बूले बताईन् ।

Posted in: समाचार